تاراز(امین افضل پور)

مقایسه تطبیقی طراشعر با کانکریت - قسمت ششماین‌ها بحث تکنیک و فرم است. می‌گوید کلمه باید "تونالیته" داشته باشد، من گفتم چرا باید فقط روی تونالیته کلمات تاکید کرد؟ کلمه شکل هم دارد، پس علاوه بر گوش چشم هم مطرح است چه بسا چشم بیشتر هم بتواند از گوش کمک بگیرد[52] در طراشعر افضل پور "با امضاء قاضی 3 شد ژِ 3" برای واژه‌ی "ژ۳" به جای "3" از امضا به عنوان تصویر استفاده شده است. امضایی که در کنار حرف ژ در ذهن مخاطب ژ۳ را می‌سازد، خود نیز مفهومی جدید دارد و نوعی ایجاز است. ایجازی که با دیدن تصویر شعر مفهومی خاص‌تر که در دل تصویر پنهان شده و به مخاطب می‌رسد. در سطر دوم شعر نیز برای زیبا‌سازی تصویری از عدد ۳ به جای کلمه‌ی سه استفاده شده است. در نهایت هر دو شاعر از هنجار گریزی‌نوشتاری استفاده کردند. در شعر کدکنی شنیداری و دیداری است و تجسم ذهنی اما در طراشعر دیداری، شنیداری، تجسم ذهنی و در مرحله بعد تجسم عینی است، در شعر کدکنی یک نکته جالب نهفته است و این کلمه 7 است که به صورت ذهنی پرنده را تصویر می‌کشد که البته اگر کدکنی به این دیدگاه دست پیدا می‌کرد که یک شکل ساده انتزاعی آبستره از پرنده را به جای یکی از عداد 7 قرار می‌داد، یک پله به طراشعر نزدیک میشد و به شعر را از حالت عینی تجسم ذهنی رها می‌کرد و یک کانکریت با المانهای اروپایی خلق می‌کرد و اینجا نقطه برتری طراشعر به کانکریت است. + نوشته شده در یکشنبه سیزدهم تیر ۱۴۰۰ ساعت 12:31 توسط آبتين شهسوارى  |  تاراز(امین افضل پور)...ادامه مطلب